ఒక్క రోజు రాత్రి అంతా తన మామ తనని సుఖాల ఉయ్యాలలో ఊపిన తరువాత ఆ తప్పు ఒక్క సారి చేసినా వంద సార్లు చేసినా ఒకటే అన్నట్టుగా తయారయింది రిచా పరిస్థితి.
ఆ రోజు నుంచీ అతనికి ఆమె బానిస అయ్యింది. ఇద్దరూ మామ, కోడళ్ళ మాదిరి కాకుండా భార్యా భర్తల లాగ మెలగ సాగారు ఆ ఇంటి లో. అతను ఆమె కోకని ఆ ఇంటిలో ఎక్కడ పడితే అక్కడ లేపి తన మడ్డని ఆమె బొక్కలో దూర్చేసే వాడు. ఆమె అతని గునపము పోట్లకి కిల కిల మంటూ నవ్వు కుంటూ కసిగా ఎదురోత్తులు ఇచ్చేది. అతను ఆమెని ఆ విధంగా వంటింట్లో, బాల్కానీలో, డైనింగ్ టేబల్ మీద, చివరికి నేల మీద కూడా పండ పెట్టి తన కోరికలని తీర్చుకో సాగాడు. ఆ విధం గా రెండు నెలలూ సాగాయి.
ఒక రోజు ఆమెకి తన మొగుడు విదేశం నుంచి వస్తున్నట్టుగా ఫోన్ లో చెప్పాడు. ఆ విషయం తెలిసి నప్పటి నుంచి వాళ్ళిద్దరి లో కొంచెం బాధ కలిగింది. ఆమె మొగుడు వచ్చే రోజు రానే వచ్చింది. వాళ్ళు ఇద్దరూ అదే తమకి చివరి అవకాశం గా భావించి అతను వచ్చే లోపల ఒక షో వేసుకుందాం అనుకుని తీవ్రమయిన వేడితో కసిగా ఒకరి నొకరు పెనవేసుకుని కసిగా తమ శరీరాలకి రాపిడి కలిగించు కుంటున్నారు. వారి విడిచే నిట్టూర్పులకి ఆ గది వేడిగా మారింది. అతను అదే చివరి అవకాశంగా అనుకుని ఆమెని లాగి లాగి దెంగు తున్నాడు. ఆమె అతని గునపం పోట్లకి కసిగా ఎదురొత్తులు ఇస్తుంది. సరిగ్గా అదే సమయానికి డూప్లికేట్ కీతో ఆ ఇంటి లోకి ప్రవేశించిన రిచా మొగుడు..వారి శృంగార కామ కేళి చూసి అవాక్కయి…ఒక్క సారిగా ‘నాన్నా..’ అని అరిచాడు. ఆ అరుపు ఎంత కటువుగా వుందీ అంటే ఆమె మీద ఊగుతున్న అతను గుండె పట్టుకుని పక్కకి ఒరిగి పొయ్యాడు. ఆమె నిశ్చేష్ట అయ్యింది. అతను నేరుగా వచ్చి ఆమె చెంప మీద విసురుగా కొట్టి వాళ్ళ నాన్న వంక చూసాడు. అతని ప్రాణాలు గాల్లో కలిసి పొయ్యాయి అని వారికి తెలిసే దానికి ఎక్కువ సమయం పట్టలేదు.
ఈ విధంగా చెప్పిన రిచా ఒక్క క్షణం ఆగి కళ్ళు మూసుకుని దీర్ఘంగా గాలి పీల్చుకుని ఇలా చెప్పింది…
“ఆ తరువాత నన్ను నా మొగుడు ఇంటి నుండి బయటికి తరిమేసాడు. అటు నా ఊరికీ వెల్ల లేక ఆ ఇంటిలో కీ వెల్ల లేక తిరుగు తున్న నాకు నా కడుపులో ఆకలి బాధ, నా పూకులో జిల బాధ తీర్చే ఒకే ఒక్క ప్రదేశంగా ఈ ‘సదా మీ సేవలో…’ అనిపించింది. అందుకే నేను ఇక్కడ వున్నాను’
అప్పటి దాకా చెవులు రిక్కించి విన్న మోహన్ ఆహా.. తన ఆర్టికల్ కి మంచి కథ దొరికింది అనుకుని
‘నీ తప్పు ఏమీ లేదు రిచా ఈ విషయం లో నాకు తెలిసి. నీ అసహాయతని నీ మామ తనకు అవసరం గా వాడు కున్నాడు..అది నీ మొగుడు గ్రహించి నిన్ను ఏలు కుని వుంటే బాగుండేది. కనీసం నీ కథ చదివి నీ లాంటి వాళ్ళ కి ఎలాంటి మేలు అయినా జరిగితే నాకు అదే చాలు’ అన్నాడు.
‘హుస్స్..సరే అదీ చూద్దాం.. నాకు నిద్ర వస్తుంది నేను పనుకుంటాను’
‘సరే అలాగే నేను రేపు ఇంకొకరిని బుక్ చేసుకుని వారి కథ తెలుసు కోవాలి’ అని అన్న మోహన్ ఆమె తో పాటు నిద్రకి ఉపక్రమించాడు.
మోహన్ పక్క రోజు ఒక అంటీ ని సెలెక్ట్ చేసుకున్నాడు. ఆమెకి ఒక నలభయి నలభయి అయిదు సంవత్సరాల వయసు వుంటుంది. ఆమె పేరు ‘కాంత మని’. ఆమె చూడ దానికి చాలా చక్కగా ఉంది. అంత తెలుపూ కాదు అలా గని నలుపూ కాదు. ఆమె మొహం కల గల మొహం. పెదవులు నల్లగా వున్నా కసి గా వున్నాయి. ఆమె కళ్ళు పెద్దవి, నల్లగా వున్నాయి ఆమె కను గుడ్లు. ఆమె వొళ్ళు కాయ కష్టం చేసిన వొళ్ళు. గట్టిగా ఉంది. ఆమె పమిట తన రెండు బంతుల మధ్యలో చిక్కు కుని సల్లు పెద్ద పెద్ద ఫుట్ బాల్ ల మాదిరి కని పిస్తున్నాయి.ఆమె నడుము దగ్గర మడత కూడా కండ పట్టి కసి గా ఉంది. ఆమె పొట్ట మధ్య లో సుడులు తిరిగి నట్టున్న బొడ్డు ని చూసిన వాడి కి ఆమె బొడ్డు నే దెంగాలి అనిపిస్తుంది. అది అంత వెడల్పుగా, లోతుగా ఉంది. ఆమె బలిసిన పిరుదులు, పిక్కలు ఉలితో కొట్టినా వెనక్కి రావాల్సిందే అన్నంత గట్టిగా ఉంది. ఆమె నడుస్తున్నప్పుడు బరువుగా, స్ట్రాంగ్ గా కదులు తున్నాయి ఆమె పిరుదులు. ఆమెని ఒక అందమయిన రూం లోకి తీసుకెళ్ళిన మోహన్ అక్కడ వున్న హంస తూలికా తల్పం లాంటి డబల్ కాట్ బెడ్ మీద కూచోపెట్టి తను బాత్ రూం లోకి వెళ్ళాడు మొహం కడుక్కు వద్దామని. మోహన్ బాత్ రూం లోకి వెళ్లి వచ్చే లోపల ఆమె తన గుడ్డలు అన్నీ తీసి వేసి ఆ బెడ్ మీద వెనక్కు ఆనుకుని కూచునింది. తన వుపస్తు కనిపించ కుండా ఒక కాలిని పయికి లేపి తన చేతులు రెండూ తల వెనక్కి పెట్టి కూచుంది. ఆ ఫోస్ లో ఆమె సల్లు వనక్కి లాగి పెట్టినట్టు పయికి లేచి వాటి మీద వున్న నల్లని ముచికలు సీలింగ్ చూస్తున్నాయి.
మోహన్ బాత్ రూం లో నుంచి బయటికి వచ్చి ఆమెని చూసి ఒక్క సారిగా షాక్ అయ్యాడు. ఆమెకి వివరించి చెప్పి ఆమె చేత గుడ్డలు కట్టించి ఎదురుగా కూచో పెట్టుకుని ఆమె కధ చెప్పించ డానికి అతనికి ఒక అర గంట పట్టింది. ఈ అర గంట లో ఆమె రూం సర్విస్ ని పిలిపించుకుని విస్కీ, సిగరెట్స్, స్నాక్స్ తెప్పించుకుని ఒక పెగ్ ఫిక్స్ చేసుకుని దానిని గుటక వేస్తూ సిగరెట్ వెలిగించుకుని ఒక దమ్ము లాగి అతనికి తన కధ వివరించ సాగింది.
‘కాంతామని’ అడివిలో వుండే ఒకా నొక పల్లె లో పుట్టింది. ఆమె తల్లి తండ్రులకి ఆమె ఒక్కత్తే కూతురు. ఆమె చిన్నప్పటి నుంచి ఆ అడవిలో ని స్వచ్చ మయిన వాతావరణం లో పెరిగిన దాని వాళ్ళ చాలా ఆరోగ్యం గా, అందం గా వుండేది. ఆమె తల్లి తండ్రులు ఆ అడవిలో దొరికే ఎండు కట్టెలు, కుంకుడు కాయలు, పండ్లు, ఆకు కోరలు ఇంకా రక రకాలయిన అడవి తల్లి వరాలయిన ఔషధాలు దగ్గరలో వుండే సంతకి తీసుకు వెళ్లి అమ్ము కుని ఆ వచ్చిన దానిలో కొంత తమ తిండి కోసం ఖర్చు పెట్టు కుని కొంత తమ కూతురికి చదువు చెప్పించ టానికి ఖర్చు పెట్టె వాళ్ళు. ఆ వూరిలో అయిదవ తరగతి వరకు వుండేది.
దాని తరువాత చదవాలి అంటే అక్కడికి ముప్ఫయి కిలోమీటర్ల దూరం లో వున్న టౌన్ కి వెళ్లి చదవాల్సిందే. ఆ విధం గా పదవ తరగతి వరకు చదివింది కాంతామణి. పదవ తరగతి వరకు చదివిన వాళ్ళు ఆ వూరిలో ఎవ్వరూ లేరు. అలా చదివిన కాంతామని ఆ పయి చదువులకి ఇంకా దూరం వెల్ల లేక ఇంటి లో నే వుండి ఏమి చెయ్య లో తెలియక గోళ్ళు గిల్లు కుంటూ వున్న కాలం లో వచ్చాడు ఆ వూరికి ఒక గవర్నమెంట్ ఆఫీసర్. పేరు శేఖర్. అతను చేయ బోయే పని ఆ అడవిలో వుండే అద్భుత మయిన వృక్ష, జంతు, ఖనిజ సంపద గురించి ఒక థీసిస్ రాసి గవర్నమెంట్ కి రిపోర్ట్ ఇవ్వడం. అతని వయసు ఇరవయి అయిదు లోపే. అతని తండ్రి పలుకు బడి వల్ల అతనికి ఇష్టమయిన ఆ డిపార్టమెంట్ లో చదువు అయిపోయిన వెంటనే ఆ వుద్యోగం వచ్చింది. అతని బస ఆ వూరిలో వుండే గవర్నమెంట్ గెస్ట్ హౌస్. అతను రావడం అయితే ఆ వూరికి వచ్చాడు కాని ఆ అడవిలో ఎటు వెళ్తే ఏమి వస్తుందో తెలియక కొన్ని రోజులు ఇబ్బంది పడ్డాడు.