అత్త కొంటెగా నవ్వుతూ సూటిగా వాడి కళ్ళల్లోకి చూస్తూ చెప్పింది. ముగ్గురం టీ తెచ్చుకుని హాల్ లో కూర్చున్నాం. టీ తాగుతున్నంత సేపూ అత్తని వీడు చూపులతో నలిపేస్తూనే ఉన్నాడు, అత్త కూడా కావాలని మాటి మాటికీ పైట జార్చుతూనే ఉంది. బైటికి చెప్పుకోలేదు కానీ ఇద్దరూ ఒకరకమైన మధురానుభూతిలో ఉన్నారు. అన్నయ్యా బైట పడటం లేదు, అలా అని అత్త కూడా తెగించి వాడి గూటాన్ని కావాలని అడగడం లేదు. ఒక్క విషయం మాత్రం నిజం ఈ రోజు నుంచి ఆనంద్ గాడికి నిద్ర ఉండదు.కొంచెం సేపు ఖబుర్లు చెప్పుకుని టైం చూసుకుని ఇక బయలదేరతామని లేచాము. ఆనంద్ గాడి మొహం లో కొంచెం దిగులు
“ఆనంద్……ఒక్కడివీ ఉన్నావుగా…….ఎప్పుడన్నా బోరు కొడితే ఇంటికివచ్చేయరా……….సరేనా…”
పైట సర్దుతూ చెప్పింది అత్త, లంజకి మొగోడి నాడి బాగా తెలుసు. ఆడది దాచుకున్న వాటిమీదే మొగాడి చూపు ఎక్కువ ఉంటుంది. ఆనంద్ గాడు కూడా అత్త ఎత్తు, పల్లాలని మొహమాటం లేకుండా చూసేసాడు. అత్తకి కూడా తెలుసది. నెమ్మదిగా కారెక్కి రైల్వే స్టెషన్ కి వెళ్ళాం సమీర్ ని పికప్ చెయ్యడానికి. ప్లాట్ ఫాం మీదకి ట్రైన్ ఇంకా రాలేదు. ఇద్దరం ఒక ఖాళీ బెంచ్ మీద కూర్చున్నాము. మధ్యాహ్నం ట్రైన్ కావడం వల్ల అస్సలు రెష్ లేదు. ప్లాట్ ఫాం అంతాఖాళీ గా ఉంది.
“అత్తా…….ఇప్పుడు నువ్వు అంకల్ ని బాగా ఆనంద పెట్టి పంపాలి అంతేనా…..అదేనా మావయ్య చెపిందీ”
సూటిగాతెగించి అడిగేసా, అత్త మాత్రం ప్రశాంతం గా నవ్వుతూ నన్ను చూసింది.
“కావ్యా…మొగుడికి తెలీకుండా చేస్తే రంకు. అదే తెలిసి చేస్తే అది పండగ, దానికే మన పెద్దళ్ళు తెలివిగా రవికల పండగ అని పేరు కూడా పెట్టారు….ఇవన్నీ పట్టించుకోకు, రేపు నువ్వు కూడా నీ పెళ్ళయ్యాక నీ మొగుడు ఏమేమి చెయ్యమంతాడో కామ్ గా చేసుకుపో…అంతే…….”
మా ఊరిలో ఉన్నంతకాలం ఇలాంటివి వినలా, కానీ కొంచెం సిటీ లైఫ్ కి వచ్చాక ఇలాంటివి ఉంటాయని నాకు అర్ధం అయ్యింది. అత్త చెప్పేదాంటో నాకేం తప్పు కనబడలేదు. మగవాడు చేస్తే శృంగారం అదే ఆడది చేస్తే బరితెగించడమా. కానేకాదు, అత్త చెప్పిందే కరెక్ట్ అందరిలోకీ మామయ్య దీ బెస్ట్. నాక్కూడా మావయ్యలాంటి మొగుడే దొరికితే బాగుణ్ణనుకుని దేముడికి దణ్ణం పెట్టుకున్నా.
“అది సరేనే అత్తా…కానీ నీ మొగుడే నిన్ను ఇలా……..ఇంకోడి కింద…..”
ఇక పూర్తి చెయ్యలేక అక్కడితో వదిలేశా. అత్త మాత్రం కొంచెం కూడా సిగ్గు పడడం లేదు, ఇది ఏదో చాలా సాధారణమైన విషయం లాగా ప్రతి ప్రశ్న కీ ఒక నవ్వు మాత్రం పారేస్తోంది.
“హేయ్…కావ్యా…నా బుర్ర తినకే…ఈ సారి మీ మావయ్య ఫోన్ చేసినప్పుడు అడుగు..అత్తని ఎందుకలా ఇంకొకళ్ళకింద పడుకోపెడతావూ అని…సరేనా..??”
చాలాసూటిగా చెప్పేసింది, సరేలే అయినా పడుకునేది అది, పడుకో బెట్టేది వాళ్ళాయన…మధ్యలో నాకెందుకు ఈ పూకు దూల అనుకుని ఇక ఊరుకున్నా, ఇంకో పావుగంట కి ట్రైన్ వచ్చింది, ఇంతసేపు వెయిట్ చేస్తున్నసమీర్ ట్రైన్ లో నుంచి దిగి అత్తని గుర్తుపట్టాడు.
“హెల్లో………కస్తూరీ……..బాగున్నావా…?”
దిగుతూనే కస్తూరిని బాగా తెలిసినట్టు పలకరించాడు, చేతిలో చిన్న సూట్ కేస్, ఒక బాగ్ తప్ప ఏమీ లేవు, మనిషి పొట్టిగా, కొంచెం లావు ఉన్నాడు, నెత్తిమీద సగానికి సగం వెంట్రుకలు నెరిసిపోయాయి, మీసం లేదు. వయసు కన్నా చాలా పెద్దవాడిలా కనబడుతున్నాడు. బహుసా అన్ని దురలవాట్లూ ఉండి ఉండచ్చు, పెదాలు కొంచెం నల్లగా ఉన్నాయి, సిగరెట్లు కూడా తాగుతాడనుకుంటా.
“హెల్లో….సమీర్ గారూ…..బాగున్నారా… చాలా రొజులైంది మిమ్మల్ని చూసి, ఎప్పుడొ మా పెళ్ళికి కలిసాము…నన్ను బాగానే గుర్తు పట్టారే..”
దగ్గరగా వెళ్ళిపలకరించింది అత్త, నిజానికి అతన్ని కౌగిలించుకుని పలకరిస్తుందని అనుకున్నాడేమో అతని లగేజ్ కింద పెట్టి మరీ విష్ చేసాడు. అత్త మాత్రం అతని ఎదురుగా నుంచుని షేక్ హాండ్ మాత్రం ఇచ్చి ఊరుకుంది. సమీర్ చూపులు నా మీద పడ్డాయి.
“హేయ్…కస్తూరీ….ఎవరీ అమ్మాయి…నీ సిస్టరా..?”
ఆయన నా నడుము వంక దొంగ చూపులు చూస్తున్నారు, అత్తది కొంచెం నలిగిన నడుము, నాది ఫ్రెష్ అది ఆయన కళ్లకి బాగనే అర్ధం అయ్యింది.
“కాదు సమీర్ గారూ..ఇది నా మేనకోడలు, పేరు కావ్య. మీకో విషయం తెలుసా, ఇది ఆయనకి కూడా మేనకోడలే. అయనకేమో అక్క కూతురు నాకేమో అన్నయ్య కూతురూను.”
సమీర్ నన్ను నవ్వుతూ పలకరించాడు. నేనూ ఒకడుగు ముందుకేసి ఆయన చేతిలో చెయ్యి కలిపాను. నాకు షేక్ హాండ్ ఇస్తూ..
“నువ్వు కూడా మీ అత్త లాగే అందంగా ఉన్నావు….యు ఆర్ వెరీ బ్యూటిఫుల్ అండ్ లవబుల్”
అని నన్ను ఒకసారి పైనుంచి కిందదాకా చూసి నవ్వారు, పెద్దగా వంకరగా కనబడలేదు కానీ ఎందుకో సమీర్ కొంచెం తేడాగానే కనబడ్డాడు. ముగ్గురం పార్కింగ్ ఉన్న చోటకి వెళ్ళగానే మేము మాట్లాడుకున్న టాక్సీ వచ్చి మా ముందు ఆగింది. మొదట సమీర్ లోపలికి వెళ్ళి కూర్చున్నాడు, వెంఠనే అత్త లోపలికి ఎక్కింది. చివరిగా నేను ఎక్కి అత్తపక్కన కూర్చున్నాను. ఎందుకో అత్త నన్ను ముందు కూర్చోడానికి ఇష్టపడలా. ముగ్గురం వెనకే కూర్చోబట్టి కొంచెం ఇరుగ్గానే ఉంది. సమీర్ శరీరం దాదాపు అత్త ఒంటికి రాసుకుంటోంది. సమీర్ ఏవో దుబాయ్ విషయాలు చెప్పుకుపొతున్నాడు. అత్త జాగ్రత్తగా విన్నట్టు నటిస్తూ మధ్యమధ్యలో నా వైపు తిరిగి నవ్వుతోంది.
“కస్తూరీ మీ ఆయన చాలా సరదా అయిన మనిషి తెలుసా…….అతను వచ్చాడంటే ఆఫీస్ అంతాసందడే.”
“అవునండీ…..ఆయన ఇక్కడలేక మాకూచాలా డల్ గా ఉంది, ఒస్తానన్నారు ఒచ్చేనెల. అదే మేమూ ఆయన గురించి ఎదురుచూస్తున్నాము.”
అత్త సమాధానానికి ఆయన అత్త వైపు తిరిగి ఒక సారి నవ్వుతూ చూసాడు.
“నాకు తెలుసు కస్తూరీ నీ భాధ…..అతనక్కడ…….. నువ్విక్కడా….చాలా కష్టమే…నువ్వేమీ దిగిలు పెట్టుకోకు తొందర్లోనే అన్నీ సర్దుకుంటాయి. ”
సమీర్ కుడి చేతిని అత్త భుజాల చుట్టూ వేసి, కుడి భుజం మీద అరిచేత్తో రాస్తున్నాడు.అదెవరైనా చూస్తే పెద్దయన ఈ పిల్లని సముదాయిస్తున్నాడు అనుకుంటారు, కానీ అతని రాపిడి వేరేగా ఉంది. అత్తనా వైపు తిరిగి కొంటె గా నవ్వినప్పుడు నాకర్ధం అయ్యింది ఆ విషయం. ఆయన అత్త చెవిలో గుసగుస గా ఏదో చెప్పినట్టున్నాడు.
“ఛీ……ఊరుకోండీ………పక్కన పెళ్ళీడుకొచ్చిన పిల్ల ఉంది…అయినా మీకు బాగా తెల్సినట్టు చెబుతున్నారూ..మీరు చూసారా…..?”
అత్త ఆయన్ని భుజంతో పక్కకి తోస్తూ అంది. నాకు చాలా టెంక్షన్ గా ఉంది, ఇది ఆయనకి కొంచెం కొంచెం చనువిస్తోంది. వరస చూస్తుంటే ఇంటికెళ్ళే లోపే ఆయన దీని తొడల మధ్య చేతులేస్తాడేమో అనిపిస్తోంది.
కొంచెం సేపటికి ఇల్లు వచ్చేసింది, అత్త డ్రైవర్ కి డబ్బులిచ్చి పంపించిన తరువాత ముగ్గురం లోపలికి వెళ్ళాము. కొంచెం అలసట గా ముగ్గురం సోఫా లో కూర్చుండిపోయాము. మళ్ళీ మమూలే నా ఎదురుగుండా వాళ్ళిద్దరూ కూర్చున్నారు.
“ సమీర్…ఏం వండమంటారూ……………………..మీకేది ఇష్టం అయితే అదే పెట్టమన్నారు మా ఆయన…”
రెండో వాక్యాన్ని వత్తి పలుకుతూ అంది, చెప్తూనే అత్త అక్కడినుంచి లేచి బెడ్ రూం వైపు వెల్లింది, బహుసా బట్టలు మార్చుకోవడానికి కాబోసు.
“కంగారెందుకు కస్తూరీ నాకు కావాల్సింది అడిగి మరీ పెట్టించుకుంటా గా…….”
కళ్ళజోడు లోనించి కొంటెగా నా వంక చూస్తూ దానికి సమాధానం చెప్పారు సమీర్. ఈయన వాలకం చూస్తుంటే ఆయనకి రెండు పప్పలూ ఇవాళే కావాలేమో. నా వైపు ఎందుకు అలా చూస్తారూ అనుకుంటూ నెమ్మదిగా చెప్పా
“అంకుల్………రండి బట్టలు మార్చుకుని ఫ్రెష్ అవుదురుగాని………మీ లగేజ్ ఈ గదిలో పెట్టుకోండి”
అని ఆయన బాగ్ ఒకటి తీసుకుని నా గది వైపు నడిచా, ఇక్కడ ఉన్నన్ని రోజులూ ఆయన్ని నా గదిలోనే ఉండమంది అత్త. నేను అత్త గదిలో పడుకునేలాగా ఏర్పాటు చేసింది. సమీర్ గారు నా వెనకే నడుస్తున్నారు, ఆయన కళ్ళునా పిరుదులని తాకుతున్న భావన. అతని చూపులు అలాగే ఉన్నాయి, అందాక హాల్ లో గమనించా, మాంసం కోసం పులి ఎంత వేగంగా కదులుతుండో అత్త పైట జారినప్పుడు సమీర్ కళ్ళు అంత వేగంగా అత్త బొప్పాయిలని అందుకున్నాయి. ఆయనకి గది చూపించి నేను బయటికి వస్తుంటే నెమ్మదిగా అన్నారు వెనకనుంచి
“కావ్యా ఏ వూరమ్మా మీదీ ………..ఏం చదువుతున్నావూ..?”
“నేను డిగ్రీ చదువుతున్నానండీ…మాది అమలాపురం” గది బైటికి వద్దామని ట్రై చేసా, కానీ
“కూర్చోమ్మా ..పరవాలేదు …..నేను కూడా నీకు మావయ్యనే అనుకో, మొహమాటపడకు”
నా వంక అదోలా చూస్తున్నాడు. మనిషి పొట్టిగా ఉన్నా ఆయన మొహంలో మాత్రం ఒక రకమైన కళ ఉంది, జేబులో నుంచి సిగరెట్ తీసి నోటిలో పెట్టుకున్నాడు, లైటర్ కోసమనుకుంటా బేగ్ లో అటూఇటూ వెతుకుతున్నారు. సడన్ గా కస్తూరి అగ్గిపెట్టి పట్టుకుని లోపలికి ఎంటరైపోయింది. అబ్బో మావయ్య దీనికి చాలా ట్రైనింగ్ ఇచ్చాడు అనుకున్నా.
“సమీర్ గారూ ఇదిగోండి………..వెలిగించుకోండి……..”