Skip to content

వదినంటే… ఒకటిన్నర పెళ్ళాం – 12 | నా శృంగార జీవితం


నా వయసు 19, మా అత్త వయసు 22 ఏళ్ళు, మా అమ్మ తమ్ముడు పార్దుని ఇచ్చి అత్తకి పెళ్ళి చేసారు. పెళ్ళైన వెంఠనే మామయ్య ఉద్యోగరీత్యా దుబాయ్ వెళ్ళిపోయాడు, బాగా డబ్బు సంపాదిస్తున్నాడనే చెప్పాలి. మూడు నెలలకి ఒక సారి ఇండియా వస్తాడు. మావయ్య వచ్చినప్పుడు మాత్రం నేను వాళ్ళింట్లో ఉండను, ఆ మాత్రం తెలుసుకోలేని చిన్న పిల్లని కాదుగా, అయినా అది తెగేసి చెప్పేస్తుంది నన్ను వేరేచోట ఉండమని. ఒక సారి సరదా కి ఊరికే ఉంటాలేవే అంటే, నా గడ్డం పట్టుకుని బతిమాలింది.

“ఒద్దే, నువ్వా కన్నెపిల్లవి నేను కొత్తగా పెళ్ళైన దాన్ని. నా మొగుడు ఇక్కడ ఉండడు కాబట్టి నిన్ను ఇంట్లో ఉంచుకున్నాకానీ ఆయన వచ్చినప్పుడు నువ్వుంటే మాకూ కొంచెం ఇబ్బందిగానే ఉంటుందే…..నీకూ మా సరసాలు చికాగ్గా ఉంటాయి, అసలే మీ మామయ్య తిన్నగా ఉండడు. చీటీకీ మాటికీ నన్ను అక్కడా ఇక్కడా పిసుకుతూ ఉంటాడు. నువ్వుంటే కొంచెం కష్టమే “

విషయాన్ని సూటిగాచెప్పేసింది, పాపం మా అత్తయ్యకి, మామయ్యకి కూడా ఏకాంతం కల్పించాలి కదా. కొత్తగా పెళ్లైన వాళ్ళు. ఉన్నన్ని రోజులూ అత్తయ్య దాని కింద దురద తీర్చుకుంటే, మూడు నెలల స్టాకు మామయ్య కార్చుకుంటాడు. నాకూ వాళ్ళ ముచ్చట్లు, ముద్దులు చూడడానికి చికాగ్గానే ఉంటుంది అందుకే ఆ కొన్ని రోజులు అక్కడనుంచి వెళ్ళిపోవడానికే ఇష్టపడతాను. కన్నెపిల్లనని నాన్న కూడా నన్ను అమలాపురం వచ్చెయ్యమంటాడు, కానీ కాలేజీ పోతుందని కాకినాడ లోనే వనజ అని నా ఫ్రెండ్ ఉంది, దాని ఇంట్లో ఉండేదాన్ని. అత్త వయసు లో నా కంటే కొంచెమే పెద్దది కావడం వల్ల, అదీకాకుండా చిన్నప్పటి నుంచి కలిసి ఆడుకున్నందువల్ల మా ఇద్దరికీ బాగా చనువు, నేను దాన్ని ఒసేయ్ అత్తా అనే పిలిస్తాను, అలాగే మా మావయ్య ని కూడా ఒరేయ్ అనే అంటాను. వాడూ నాకంటే ఒక ఐదేళ్ళే పెద్దవాడు అంతే.

ఆ రోజు కాలేజీ కి టైం అయిపోతోంది, ఈ బస్సు మిస్సయిందంటే దాదాపు ఐదు కిలోమీటర్లు నడిచిపోవాలి. అమ్మో ఒక్కదాన్నీ అంతదూరమే,నా వల్ల కాదుబాబూ అనుకుంటూ..తొర తొరగా బట్టల కట్టుకుంటున్నా. లేత ముదురు రంగు లంగా మీద లేత ఆకుపచ్చ రంగు ఓణీ వేసుకున్నా. తెల్లటి జాకెట్టులో 19 ఏళ్ళ పరువాలని 36d సైజు బ్రా లో బిగించా. నా శరీరపు కొలతలు నేను పెద్దమనిషి అయిన మూడు నెలల నుంచే ఎదగడం మొదలెట్టాయంట, నేను తన పొలికే అని కస్తూరి అత్త చాలా సార్లు తన సైజులని నా పేరుతో పొగుడుకుంటుంది. కానీ ఏమాటకామాటే చెప్పుకోవాలి కస్తూరి అందాలు ఆడవాళ్ళకే పిచ్చెక్కిచ్చేస్తాయి, నా లాగానే దానివీ పెద్ద పెద్ద సళ్ళు, బోర్లించిన కుండల్లాంటి పిరుదులు, నడుంకి ఏమొచ్చిందో కానీ అక్కడ మాత్రం అస్సలు బలవలా. పెళ్లైయ్యాక పార్ధు గాడు దాన్నిపైనా కిందా సమానంగా పిసికినట్టున్నాడు. అత్త సొనలు ఇప్పుడు పెద్దవయ్యాయి, పిర్రలు ఇంకా షేపు తేలాయి. నడుం మీద మాత్రం ఒకే ఒక ముడత పడింది, అదికూడా చాలాసెక్సీ గా కనబడుతోంది. ఇంత అందమైన పెళ్ళాన్ని వదిలి మామ గాడు దుబాయ్ ఎలా వెళ్ళాడో, అదే విషయం చాలాసార్లు అత్తతో అంటే, ఛీ పోవే దొంగముండా అని ముద్దుగా తిట్టి నెత్తిమీద మొట్టికాయ్ వేసేది.

అత్తది గోధుమ కలిసిన తెలుపు, నాది పసుపు కలిసిన తెలుపు. నా చనుకట్టు బాగా గుండ్రంగా పైకి నిలబడినట్టు ఉంటే, అత్తవి ఓవెల్ షేపులో కొంచెం కిందకి జారినట్టు ఉంటాయి. ఏది ఏమైనా అత్త బరువుల ముందు నావి నిలవలేవు, ఆ షేపు వర్ణించడం కష్టం.

“అత్తమ్మా……టిఫిన్ రెడీయా………..టైం అవుతోందే నాకూ……తొందరగా కానీ…”

“హేయ్….నన్నుఅత్తమ్మా అని పిలవద్దన్నానా….కస్తూరి అనో ఇంకా సెక్సీ గా పిలవాలంటే కస్స్..అనో పిలువు, ఇదిగో అయిపోయిందే….నీ బాక్స్….ఇక పరిగెత్తు…పర్స్ తీసుకున్నావా?”
 
బాక్స్ నాకందిస్తూ అన్నీ గుర్తుచేసింది, చక్కగా పొందిగ్గా ఉంటుంది అత్త. చాలావరకు అన్నీ మా నాన్న పొలికలే, అందుకే మంచి పొడగరి. నన్ను అత్తని అక్కా చెళ్ళెళ్లంటారు, ఇద్దరికీ అంత దగ్గర పొలికలుంటాయి. బాక్స్ తీసుకుని పరుగున బస్ స్టాప్ వైపు పరుగుతీసా, వెనక నుంచి జాగర్త అని అరుస్తోంది కస్తూరత్త.

బస్ చాలా రష్ గా ఉంది, చాలా సార్లు సీటు దొరకదు. నుంచునే వెళ్ళాలి. 5 కిలోమీటర్లే అయినా బస్సు వెళ్ళడానికి మాత్రం అరగంట పడుతుంది. నెమ్మదిగా బస్ లోపలికి వెళ్ళా, ముందున్న నాలుగైదు వరసలు ఆడవాళ్ళకి రిజర్వ్ సీట్లు, కానీ బస్ చాలారష్ గా ఉంటుంది. మా వూరు వెచ్చేటప్పటికే బస్ నిండిపోతుంది, ఆరోజూ అదే అయ్యింది. ఎలాగో అలా బస్ లోపలికి ఎక్కా, అంతా ఇరుకుగా ఉంది. పైన కడ్డీ పట్టుకుని కొంచెం కొంచెం గా బస్ వెనక్కి జరిగా నా తరవాత ఎక్కుతున్నవాళ్ళకి చోటు ఇవ్వడానికి. బాగా లోపలికి జరిగి ఒక సీట్ కి ఆనుకుని నుంచున్నా. ఎడం చేత్తో బుక్స్ ఉన్నబాగ్, పర్స్ పట్టుకుని కుడి చేతిని పైకెత్తి బస్ రాడ్డుని పట్టుకున్నా. బస్సు నెమ్మదిగాకదిలింది, ఇంతలో

“మే ఐ హెల్ప్ యూ… బుక్స్ నన్నుపట్టుకోమంటారా?”

నేను ఆనుకుని నుంచున్న సీట్ లో కూర్చున్న ఒక అతను నవ్వుతూ అడిగాడు. అతన్ని అప్పటిదాకా నేను గమనించలా. థాంక్స్ చెప్పి నా బుక్స్ ఉన్న బాగ్ అతనికి ఇచ్చేశా.

“మీ పేరు” అడిగాడతను.

“కావ్య”

“మీ పేరు?” అడగకూడదనుకొంటూనే అడిగా.

“సుబ్బు అండీ, మీ పక్కూరే. మీది సైన్స్ గ్రూప్ కదా, నాదేమో ఆర్ట్స్ గ్రూప్, మనిద్దరం ఒకే కాలేజ్ అండీ. నేను వైజాగ్ నుంచి మొన్నీమధ్యే ఇక్కడ జాయిన్ అయ్యాను, మా ఫాదర్ ఉద్యోగం వల్ల నేను లేట్ గా జాయిన్ అవ్వల్సి వచ్చిందిలెండి.”

అడక్కుండానే అన్నీ గడ గడా చెప్పేసాడు, చూడ్డానికి అమాయకుడిలా ఉన్నా అతని చూపులు మాత్రం చురకత్తుల్లా ఉన్నాయి. అతను తల నా పిరుదుల పక్కగా ఉంది. నాకు బస్ కదిలినప్పుడల్లా అవి అతనికి తగులుతానేమో అని భయం, ఇంకా గట్టిగా పైన రాడ్డు ని పట్టుకున్నా. ఒక ఐదు నిమిషాల తరువాత అతని భుజం నా పిర్ర పక్కన తగులుతోంది. అబ్బా …మొగాళ్ళందరూ ఒకే టైప్ అనుకున్నా. అతని మొహం లోకి చూడ్డానికి కూడా నాకు ఇష్టం లేదు అందుకే నేను అసలు పట్టించుకోనట్టు అలానే నుంచున్నా, కానీ ఇప్పుడు అతని భుజం నన్ను పూర్తిగా తడుముతోంది. ఇక చిరాకొచ్చింది, చటుక్కున కిందకి చూసా. పాపం అతను నిద్రపోతున్నాడు. అతని తల నా శరీరాన్నితాకుతోందని కూడా అతనికి అప్పుడు తెలీదు. అతను పట్టుకున్న నా బుక్స్ బేగ్ దాదాపు కిందకి జారిపోతోంది. కొంచెం కిందకి వంగి అతని చెవి దగ్గర చిటిక వేసా,లేవమన్నట్టు. ఉలిక్కిపడి లేచి నా వేపు పిచ్చి చూపులు చూస్తున్నాడు. ఇక నేను నవ్వు ఆపుకోలేక పోయాను,

“ఏంటండీ…అంత లోకే నిద్ర పోయారూ?” నవ్వుతూనే అడిగా.

“సారీ కావ్య గారూ, నిన్నంతా నిద్ర లేదు, పొద్దున్న పెందరాళే నిద్రలేచా అందుకే ఒక్క చిన్న కునుకు తీసా”

అతనూ నవ్వుతూనే సమాధానం ఇచ్చాడు. సుబ్బు, అతని భుజం ఇంకా నా తొడ దగ్గర తగులుతూనే ఉంది. అతనూ వెనక్కి తీసుకోలేదు, ఇక నేను దాన్ని పట్టించుకోవడం మానేసాను కానీ సహజం గానేఎవరైనా సెన్సిటివ్ పార్ట్స్ టచ్ చేస్తే వచ్చే అనుభూతి నాకు కలుగుతోంది. మధ్య మధ్యలో అతను నున్నటి నా నడుము ని చూడడం నా చూపుల నుంచి దాటి పోలేదు. కిందనుంచి చూస్తే నా స్తనం సగభాగం కూడా కనబడుతుందని నాకు తెలుసు, సుబ్బు మధ్య మధ్యలో నా గుబ్బలని కూడా చూస్తున్నాడు. ఇలాటి చూపులు నేను పైటేసిన దగ్గరనుంచి అనుభవిస్తూనే ఉన్నాను. ఈ రెండేళ్ళలో నా సళ్ళ సైజు కూడా బాగాపెరిగింది, అందుకే దాదాపు అందరు మగాళ్ళూ ఒకసారైనా నా చనుకట్టుని జుర్రేస్తున్నట్టు చూస్తారు, మొదట్లో కొంచెం ఇబ్బందిగాఉండేది, కానీ పోను పోనూ అలవాటైపోయింది, ఆ తరువాత ఆనందం అనిపించడం మొదలైంది. బస్సు కుదుపులకి నా పిరుదులు అటూ ఇటూ కదిలి సుబ్బుగాడికి రాసుకుంటున్నాయి. అలా రాసుకుంటున్నప్పుడల్లా అతనుపైకి చూస్తున్నాడు, కానీ నేనుమాత్రం అతన్ని చూడనట్టు ఉంటున్నాను.
 
బస్ కాకినాడ చేరింది, ఇద్దరం గబగబా కాలేజీ వైపు అడుగులేశాము. కాలేజీ గేట్ లోకి అడుగుపెట్ట రోజూలాగే వెనక ఒక గాంగ్ చేరారు, అందులో కిరణ్ అనేవాడు చాలా కామెంట్స్ చేస్తాడు, వాడు ఛండాలంగా కామెంట్ చేస్తుంటే నాకు లోలోపల ఆనందంగా ఉన్నా పైకి మాత్రం అసహ్యించుకుంటున్నట్టు ఉండేదాన్ని. వాణ్ణి పట్టించు కోకుండా వెళ్ళిపోయేదాన్ని, దాని వల్ల వాడు ఇంకా నా వెనక పడుతూ ఉంటాడు.వాడు అలా నా వెంటపడుతుంటే నాకు భలే ఆనందగాఉంటుంది. ఆరొజు నా పక్కన సుబ్బుగాడు నడుస్తూండేసరికి ఇంకా రెచ్చిపోయాడు.

“ఏంటే….నా కంటే వీడే నచ్చాడా?………..అవునొరేయ్…ఇవాళ పాప ఏ కలర్ బ్రా వేసిందంటావ్”

వాడి మాటలకి ఒళ్ళు జివ్వుమంది, నేను రెస్పాంస్ ఇవ్వకుండా ముందుకి నడుస్తున్నా. వాళ్ళు మా వెనకే నడుస్తున్నారు. వెనక కదులుతున్న నా పిరుదులని చూసి ఇంకా వాళ్ల వాగుడు ఎక్కువైంది. సుబ్బుగాడు కూడా ఏమీ మాట్లాడకుండానా పక్కనే నడుస్తున్నాడు.

“పాప ఇవాళ వేసుకోవడం మర్చిపోయిందిరా…వీపు నున్నగా కనబడుతోంది కానీ లోపల ఏమీ లేదెహె….కావాలంటే తెర తీసి చూడు..పాపేమీ అనుకోదురా…..”