సళ్ళు సలసల.. గుద్ద గులగుల.. పూకు పెళపెళ – 13 | Telugu Rathi Novels

ఓ వారం రోజుల్లో దొరికిపోకపోతే చెవిచ్చుకుంటా!… అని ఛాలెంజ్ చేసింది కవిత, పరిమళ చేతి లో ఓ పొట్టి కీరా పెట్టి , ఆవిడ బుట్టలోంచో పొడుగు కీరా తీసుకుంటూ… …ఎవరిమీదైనా అనుమానముందేంటీ?…అంది చాటంత మొహంతో… …ఆ హాఁ… …ఎవరేంటీ?…నాకు టెన్షనాగట్లా! … చెప్పూ!!…అంది సంబరంగా… …చెప్తాలే గానీ …నిన్న సాయంత్రమిచ్చిన …రమణి… చదివారా , నువ్వూ బావా?… …ఆఁ…ఆఫీసుకెళ్ళేటపుడు ఇచ్చేసెళ్ళమంటే మర్చిపోయెళ్ళిపోయాడు నీ బావ!…కాసేపయ్యాక నే వెళ్ళి ఇచ్చొస్తా! …సర్లే , నాకియ్యది!…మీ ఇవాల్టి న్యూస్ పేపర్ సినిమా పేజి అట్టేసి… …ఎందుకూ?…మీరిద్దరూ చదివేశారుగా!… …ఇవ్వవమ్మా అంటే!… …ఇస్తాలే గానీ…ఏంటీ సంగతీ?!… …రేపు తెలుస్తుంది!…అంది కవిత ,పెదాలమీదికి తోసుకొస్తూన్న నవ్వుని గుంభనగా అణుచుకుంటూ… …సరే దాచుకో!…అని ఉక్రోషంగా అంటూ విసవిసా లోపలికెళ్ళి , కవిత చెప్పినట్లుగానే అట్టేసిన పుస్తకం పట్టుకొచ్చిచ్చింది పరిమళ…కాస్త మొహం ముడుచుకుని… …కోపమెందుకోయ్!…రేపొద్దున్నకల్లా తేలిపోతూంది విషయం…నే స్కూల్ కెళ్ళొచ్చి వివరం చెప్తాగా!…అంది కవిత , పరిమళ వీపు రాస్తూ… …సర్లే!…అంది పరిమళ కాస్త విప్పారిన మొహంతో …ఓ కండిషన్ మరి!… …మళ్ళీ ఏంటా మెలికా!?… …ఏమీలేదూ! ఇన్నాళ్ళూ దాటేసిన … రాజ పుత్రుడితో అనుభవం…చెప్పాలి…అంది కవిత చిలిపిగా … ఊఁ…అంటూ లోపలికెళ్ళిపోయింది పరిమళ ,…ముద్దమందారంలాఎఱ్ఱగా కందిపోయిన మొహంతో …మర్నాడు సాయంత్రం ,నాలుగౌతూండగా పరిమళ వీధి తలుపు తట్టింది కవిత… …దా!…నువ్వొస్తావనే ఎదురుచూస్తున్నా!…అంటూ తలుపుతీసి …ఏంటి సంగతులూ!?…అంటూ కళ్ళెగరేసి లోపలికి దారితీసింది… …నువ్వే చెప్పాలి!…అంటూ వెనకాలే వెళ్ళింది కవిత …అదేంటీ?…ఏదో …తేలిపోతూంది… అన్నావ్ గా! … అంటూ సెకండ్ బెడ్ రూం కమ్ హాల్ లో ఓ కుర్చీలో కూర్చుంటూ… …నే అనుకున్నట్లు కాలా!… రమణి…ని పొద్దున్న నాముందే ఇచ్చేశాడు సర్క్యులేషన్ లైబ్రరీలో… …ఇచ్చేస్తే ఏంటిటా!?… …నా అనుమానం కరెక్టైతే దాన్ని మరొకళ్ళకివ్వాలి… …ఎవరికీ!?… …రూఢి కాందే ఎలా చెప్పనూ?… …ఇంతకీ ఏంటి నీ అనుమానం!? …రమణి…అంటూ ఎవర్తి దగ్గర్నుంచో మిస్స్ డ్ కాల్ ఒస్తుంది నీ మరిది మొబైల్ కి …సాధారణంగా సాయంత్రాలు… వెంటనే పుస్తకాన్నట్టుకుని బైట పడతాడు…ఇప్పుడే వస్తా!… అంటూ… ఓ అరగంట తరవాత , పళ్ళో పూలో పట్టుకుని ఈలలేసుకుంటూ ఒస్తాడు చాటంత మొహంతో… …నీకోసమేగా తెచ్చేదీ!…అదీ తప్పే!?… …అదికాదులే!…

ఈ పుస్తకం ఇచ్చి పుచ్చుకునే వంకన ఎవర్తో …రమణి…అనే ఓ ముండకి లైన్ వేస్తున్నాడని నా అనుమానం… …కరెక్టే!… ఆవిడకీ …ఇష్టమే అనిపిస్తూంది…లేకపోతే చీకటడ్డాక , బూతు మాగజీన్ ఇచ్చి పుచ్చుకునే వంక తో పరాయి మగాడ్ని కలుస్తుందా?… …కదా!…అంచేతే పుస్తకం సాయంత్రమిస్తాలే!… అని తప్పించుకుంటాడు…అపుడు ఫాలో చేసి పట్టుకోవచ్చనుకుంటే… ఇలా ఐంది!…అంది కవిత , కాస్త నిరుత్సాహంగా! …కాస్త బుఱ్ఱ ఉపయోగించవోయ్…ఓ రోజు క్రితమే దులిపేసి ,వార్నింగిచ్చేశావ్…మర్నాడే ట్రాప్ చెయ్యడానికి ట్రై చేశావ్ , అదీ పొద్దున్నపూట!…అంత తేలిగ్గా దొరికిపోయేంత వెఱ్ఱిబాగులవాడేంకాదమ్మా నా మరిదీ! …నిజమే!…మరోసారి ట్రై చెయ్యాలి…అంటూ లేచింది కవిత , ఇంటికెళ్ళడానికి …అప్పుడేనా?.

.ఆగు!…ఇది ట్రై చేశావా? …ఏంటీ? …ఎవరిదా నంబర్?…అని నిలదీయలేకపోయావా? …ఆఁ…అడిగా!…సర్క్యులేషన్ లైబ్రరీ వాడిదంటాడు… వెరిఫై చెయ్యడానికి ప్రయత్నించడం మనకే సిగ్గుచేటూ! …అదీ నిజమేలే… ఆ ఒక్క నంబరేనా?…ఇంకెవరైనా ఆడాళ్లవున్నాయా!?… …చాలానే ఉన్నాయ్ లే!… కల్పనా మేడం , సరోజా మేడం , రోజీ…అంటూ… …ఎవరు వాళ్ళు?!…అని అడగలేకపోయావా?… …కొలీగ్స్ …అన్నాడు అడిగితే!… అక్కడితో ఆగకుండా నా మొబైల్ అందుకుని , ఫోన్ బుక్ ఓపెన్ చేసి ,ప్రియామేడం… మధూ సర్ … షకీల్ సర్…అంటూ స్కూల్ లో నా కొలీగ్స్ పేర్లు చదివి వీళ్ళెవరూ…అంటూ ఆరా మొదలెడ్తూంటే , ప్రియా మేడం మా స్కూల్ ప్రిన్సిపాల్ …మధుసర్ ఆవిడ మొగుడూ , స్కూల్ సెక్రటరీ కమ్ కరస్పాండెంట్ … షకీల్ సర్ డ్రిల్ మాస్టర్…చెప్పాగా వీళ్లందరిగురించీ!…అని సమాధానం చెప్పుకోవాల్సొచ్చిందోయ్… …పోనీ…ఓ రౌండు ఆ …రమణి…నంబర్ కి కాల్ చెయ్యలేక పోయావా!? …అదీ చేశా!… నా ఫోన్ నుంచి…ఎన్ని సార్లు ట్రై చేసినా ఆన్సర్ రాలా…దాంతో తన ఫోన్ నుంచి చేశా ఓ సాయంత్రం…ఓ రెండు సార్ల తర్వాత … హలో…అందో ఆడగొంతు… నే మాట్లాడబోయేసరికి పెట్టేసింది… పరిచయమైన దాన్లా ఉంది పరిమళా, ఆవిడ గొంతూ! …

ప్రశాంతంగా ట్రై చెయ్యి!…ఙ్ఞాపకం వస్తే …ఇద్దరం ప్లాన్ చేసి పట్టుకుందాం… మన సమస్య తీరుతుంది దాంతో!…అంది పరిమళ ఉత్సాహంగా …అదేగదా నా బాధ!… నీ మరిదిని రెడ్ హాండెడ్ గా పట్టుకుంటే , మన …మోజులు… తీర్చుకోవచ్చని నా ప్లాను…చూస్తే ఇలా ఐంది!…అంది కవిత ,కాస్త చిన్నబోయిన మొహంతో… …అవునూ!…నీ మొబైల్ లో ట్రూ కాలర్ ఆప్ ఉందా!?… …నా డొక్కు ఫోన్లో ఎక్కడుంటుందమ్మా!…నీలాంటి వాళ్ళ దగ్గరుండే స్మార్ట్ ఫోన్లల్లో ఉంటుందిగానీ!… …నా దగ్గరా కీ ఇన్ మొబైలేనమ్మా ఉంట!…ఈ మధ్యే ఆఫీసు వాళ్ళు నీ బావకిచ్చారో ఆపిల్ ఫోన్…దాంట్లో ఉంది… …ఉంటే ఏంటిటా!… …నంబర్ బట్టి ఓనర్ పేరూ అడ్రసూ పట్టుకోవచ్చు…ఆ నంబరియ్యి నాకు! …నిజమా!…బలే!!…ఇదిగో నంబరూ!…అంటూ తన మొబైల్ లోంచో నంబర్ కాపీ చేసిచ్చి…ఎపుడు చెబ్తావ్?…అంది కవిత …నాకవకాశం దొరగ్గానే!…అని పరిమళ అంటూండగానే ఆవిడ ఫోన్ మోగింది… కాలర్ పేరు చూసి , …బా…వ… అన్నట్లు పెదాలు కదిపి , అటైపు తిరిగి…ఏంటి సంగతీ!?… అంది గోమూగా… కాసేపు చెప్పింది విని …ఆ పైన అదేంటీ!?…అంటూ ఏదో అడ్డు చెప్పబోయిందే , ఆగిపోయి…మొహం గంటు పెట్టుకుని ఇంకాసేపు విని… విసురుగా…సరే! అంటూ లైన్ కట్ చేసి… ఫ్రెండ్ ఇంట్లో ఏదో పార్టీకి వెళ్ళాల్ట…పదిహేన్నిముషాల్లో వస్తాడ్ట!… పిల్లాడూ , నేనూ రెడీ అయుండాల్ట!…వీడస్సలు లొంగకుండా ఐపోతున్నాడు…నాకో పది చేతులున్నాయనుకుంటున్నాడేమో!…అంది రుసరుసలాడ్తూ!… …పండుగాడి డ్రెస్ నాకిచ్చి నువ్ చీర మార్చుకో!…వీడ్ని నే రెడీ చేస్తాగా!…అంటూ భరోసా ఇచ్చింది కవిత… …ఎందుకో పరిమళ కళ్ళు చమక్కుమని మెరిశాయ్ ఆ మాట విన్నాక!…నువ్వే సెలక్ట్ చెయ్యి!…అంటూ పిల్లాడి డ్రెస్సుల అల్మారా చూపించి తను చీర సెలక్ట్ చేసుకోడంలో ములిగిపోయింది …ఓ రెండ్నిమిషాల్లో ఓ డ్రెస్ సెలెక్ట్ చేసి అల్మారా మూసేస్తుంటే… ఆ పక్క డ్రా లో డైపర్లుంటాయోయ్!…బైటికెళ్ళేటపుడేస్తూంటా!…ఇంతకీ వెయ్యడమొచ్చా!?… అంటూ ప్రశ్నించి …ట్రై చేస్తే రాందేముందీ! నేడో రేపో నీకూ ఒస్తుందిగా అవసరం…అంటూ సమాధానం కూడా తనే చెప్పేసింది పరిమళ… …డైపర్ ని కూడా అందుకుని …ఏడీ వీడూ!?… అంది కవిత…. …ఇక్కడ లేడు…బాత్రూంలోనూ లేడు!…బైట మట్టిలోకి పారిపోలేదుకదా!…కాస్త చూడు తల్లీ!…అంటూ అరిచింది పరిమళ , 

వాళ్ళ బెడ్రూంలోంచి … కాంపౌండ్ లో ఓ మూల మట్టిలో ఆడుతూ కనిపించాడు …గ్రిల్ వరండాలోకొచ్చిన కవితకి… ఇలా రారా!…అంటూ పిలిస్తే రాకపోగా దూరంగా పరిగెత్తాడు కిలకిలా నవ్వుతూ… వె…ధ…వా!…అంటూ వాడి వెనక పడింది… ఓ రెండ్నిముషాలు తిప్పించి తిప్పించి దొరికాడు…తప్పించుకుందామని గిజగిజలాడుతూన్న పండుగాడొడిసి పట్టుకుని లోపలికొచ్చి, వరండా తలుపు దగ్గరకేసి , ఆపైన బెడ్రూం తలుపు కొట్టింది… …తీసేఉంది!…ఏంటి సంగతీ?…అంది పరిమళ …వీడ్ని చూడు ఎలాగున్నాడో!……ఒళ్ళు కడగాలి…అంది కవిత కాస్త ఆయాసపడుతూనే …మట్టి కొట్టుకుపోయిన ఒంటితో ఉన్న కుఱ్ఱాడ్ని బాత్రూంలోకి లాక్కుపోతూ… …ధాంక్సమ్మా!…కాస్తాపనీ చూద్దూ!…నే ఒస్తే చీర తడిసిపోగల్దు…అంటూ సన్నాయినొక్కు నొక్కింది …మరో రెండ్నిమిషాల తర్వాత…వీడి ఒళ్లు కడిగేసరికి తాతలు దిగొచ్చారు తల్లీ !…అంటూ బైటికొచ్చింది, టవల్తోనూ,చీర కొంగుతో పిల్లాడ్ని తుడుస్తూ… …అయ్యయ్యో …ఎలా తడిపేశాడో!…నేనూ ఒచ్చేస్తున్నా!… ఒహ్…ఇలా నీ బావ కంట పడ్డావంటేనా!…అంటూ కన్నుగీటింది పరిమళ … బ్రాసియర్ లేని , తెల్లటి తడి బ్లౌజులోంచి , స్పష్టంగా…చింతపిక్కల్లా పొడుచుకొస్తూన్న కవిత చనుమొనల్నీ, చిరు తడితో , కుఱ్ఱాడ్ని అదుపుచేసిన ఆయసంతో ఉబికుబికి పడుతూన్న , పాలు కలిపిన గోధుమ రంగు గుబ్బల్నీ , వాటి మధ్యలోంచి ఉండుండి తళుక్కుమని మెరుస్తూన్న బంగారం పుస్తెలతాడునీ చూస్తూ… …ఛీ!…ఏంటా మగ చూపూ!?…ఐనా నేనెందుకుంటానిక్కడా! ఓ రెండ్నిముషాల్లో వీడ్ని నీకప్పగించెళ్ళిపోనూ!…అంటూ పైట సర్దుకుని…పిల్లాడ్ని చంకనేసుకుని ముందు రూం లోకొచ్చి… ఆ…చ్చి…ఆ…చ్చెళ్దాం…అంటూ బుజ్జగిస్తూ ఒంటికి పౌడర్ పులిమి , డైపరెక్కించి , డ్రెస్సేసి , తల దువ్వి ,ముస్తాబు ముగించేసరికి ఐదారు నిముషాలు పట్టేసింది … …అమ్మయ్య!…ఇంక నేనెళ్ళిపోవచ్చని కవితనుకుంటూంటే బైట బైక్ ఆగిన చప్పుడు…మరుక్షణం నా…నా…న్న…అంటూ పండుగాడు ఆవిడ ఒళ్ళోంచి కిందికి దూకి వీధితలుపు వైపు పరిగెత్తాడు…గుప్పెట్లో పైట చెంగట్టుకుని… తేరుకుని పైటకొంగుని లాక్కునేలోగా , లోపలికొస్తూన్న తండ్రిని చేరిపోయాడు కుఱ్ఱగాడు…మరోమార్గం లేక, 

అస్తవ్యస్తమైపోయిన పైటని పోగుచేసుకుంటూ వాడి వెనకే రాకతప్పలేదు … …ఆ …ప…ని…పూర్తి చేసుకుని తనింట్లో జేరి మంచం మీద బోర్లా పడిపోయేసరికి ఓ రెండు నిముషాలట్టింది కవితకి… దడదడలాడిపోయే గుండెల అదురుతగ్గడానికి మరో రెండు గంటలట్టింది… పరిమళకెదురుపడ్డానికి మరో రెండు వారాలట్టేదేమో!…మర్నాడు మొగుడు కాంపుకెళ్తూంటే సహాయం చేస్తూ ఉండిపోయినా, ఆ మర్నాడు పండుగాడ్ని చంకలో వేసుకుని వరండాలోనే కాపుగాసి …ఏవమ్మా!…నల్లపూసవైపోయావేంటి…రెండ్రోజుల్నుంచీ!?… అంటూస్కూల్ నుంచింటికొస్తూన్న కవితని పట్టుకునుండకపోతే!… …అఁహఁ…ఏం లేదూ!…అంటూ సణిగింది కవిత , ఓ అరక్షణం పరిమళతో కళ్ళు కలిపి వెంటనే బెరుగ్గా వాల్చేసుకుంటూ… …ఏం లేకపోడమేంటీ?…బోల్డెంత అయ్యుంటుంది…లేకపోతే …నాకు చెప్పకుండా…పిల్లాడ్ని నాకప్పగించకుండా వెళ్ళిపోతావా?…ఓ రెండ్రోజుల్దాకా కనిపించకుండా ఉంటావా?…అవునూ!…నువ్విచ్చిన నంబర్ తాలూకు అడ్రస్…టైమైపోతూందంటూ మీ బావ గిజగిజలాడుతూన్నా మొన్న సాయంత్రమే సంపాదించిచ్చేశాగా!…దాని మాటేంటీ? అంటూ ప్రశ్నలమీద ప్రశ్నలు గుప్పిస్తూ కవిత చెయ్యట్టుకుని , తనింట్లోకి లాక్కెళ్ళి, ఓ కుర్చీలో కూలేసి , తనూ పక్కకుర్చీలో సెటిలై ఆవిడ చుబుకమట్టుకుని తలపైకెత్తి కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూస్తూ…