🍏 Telugu Boothu Kathalu : బాబాయ్ కూడా ఆ చొరవను, నిర్లజ్జను నా నానుండి ఊహించినట్టు లేదు…’హబ్బా లంజా…. భలే పట్టు పట్టావే… ఎక్కడ నేర్చుకున్నావే… కొత్తగా… అబ్బ ఏం దెంగుతున్నావే…. హుమ్మ్ భలే సుఖాన్ని ఇస్తున్నావే… ముదిరిపోయావే బాగా, లంజా…. హుమ్మ్…. అదీ అలానే ఊగు.. ఓహ్… భలే ఉందే…. నీయమ్మను దెంగ… ఏం చేస్తున్నావే…. నా దూల పూకు లంజా…హుమ్మ్… హుమ్మ్…!
బాబాయ్ ఎంజాయ్ చేస్తున్నాడు…! ఎంజాయ్ చేస్తూ ఖాళీగా లేదు. తనకు ఎంజాయ్ చెయ్యడం ఎలానో ఎంజాయ్ చేయించడం ఎలానో బాగా తెల్సు కదా… పాలిండ్లను పరోటా పిండి పిసికినట్టు పిసుకుతున్న రెండు చేతుల్లో ఒక చేతిని కిందకు తీసుకువచ్చాడు… నా పొట్ట మీదుగా.. మధ్యలో… సుడిగుండంలాంటి… నా బొడ్డుతో ఆడుకుని…ఆ తర్వాత….నా కటి ప్రదేశానికి దాన్ని దారి తీయించి… అక్కడ తన నైపుణ్యాన్ని ప్రదర్శించడం ప్రారంభించాడు…! ఎలా అంటే… తన వేళ్ళను… నా పూరెమ్మలకు కొంచెం పైన పొంచి ఉన్న మూత్రద్వారం మీదకు తీసుకుపోయాడు…
వైష్ణవి వేడెక్కించే పూకు – 15 | Telugu Boothu Kathalu
ముందు సుతారంగా… సున్నితంగా మొదలు పెట్టి… తన బొటన వేలిని.. చూపుడు వేలిని కలిపి… మధ్యవేలిని కూడా వాటికి జత చేసి… దాని మీద వత్తిడి పెంచాడు…! ఒక వైపు చిన్న బొక్క మీద, మరో వైపు పెద్ద బొక్కలోనూ… కలుగుతున్న, పొందుతున్న సుఖానికి.. మరింతగా పరవశించిపోయా…! నా వేగాన్ని మరింతగా పెంచుతూ… అటూ ఇటూ కదిలిపోతున్న బాబాయ్ నిటారు తనానికి నా పిర్రల పట్టుతో కళ్ళాలు వేస్తూ…ఊగిపోసాగాను. బాబాయ్ ఆనందానికి పట్టపగ్గాలు లేవులా ఉంది… ఇంకా ఎక్కువగా బూతులు మాట్లాడసాగాడు…’లంజా దెంగవే.. . దూలపూకు ముందా ఇంకా బలంగా దెంగవే.. ఇంతేనా… స్పీడు…. లంజా పెంచవే… స్పీడు పెంచు…హుమ్మ్…. గురువును మించిన శిష్యురాలివైపోతున్నావే… నాకే కొత్త కొత్త పట్లు నేర్పేలా ఉన్నావే లంజా….హుమ్మ్ లంజా కుమ్మెయ్యి… అదీ… అదీ వరస… అలానే… నీ యమ్మ భలే సుఖాన్ని ఇస్తున్నావే… నీ ఊపుడుతో…’ 🍏 Telugu Boothu Kathalu, Telugu Sex Stories.
బాబాయ్ ఆవేశంగా గొణుగుతూనే…కింద తన వేళ్ళను… పైన తన చేతులను బలంగా… వేంగంగా వత్తిడి చేస్తుంటే… ఆ సుఖానికి… బాబాయ్ ప్రతిస్పందనకు… మరింక కొనసాగించలేకపోయాను… జివ్వుమంటూ.. నా పూకులోంచి… పాతాళ గంగ పైకి పెల్లుబికినట్టుగా.. రసాలన్నీ… పొంగిపోయాయి.. ఈ లోగా… బాబాయ్ కూడా తన మొడ్డలోంచి… ఇదివరకు ఎప్పుడూ లేనంత పెద్ద మొత్తంలో తన రసం అంతా కూడా నా కొలనులో నింపేశాడు….’హబ్బా లంజా…. ఏం చేసావే… రోజు రోజుకీ ముదిరిపోతున్నావే… నా లంజా…..’ అంటూ….!
ఒక రోజు… కాలేజ్ నుండి ఇంటికి వస్తుండగా ఫ్రెండ్స్ తో మాట్లాడుతూ లేట్ అయిపోయింది. ఆ రోజు కిరణ్ రాలేదు. బస్సులన్నీ వెళ్ళిపోయాయి. కాలేజ్ ఊరినుండి చాలా దూరం. కొంచెం ముందుకు హై వే మీద నడిస్తే బస్సు స్టాప్. సిటీ బస్సు కూడా ఫ్రీక్వెన్సీ చాలా తక్కువ. ఎప్పుడో గంటకో గంటన్నరకో ఒక బస్సు వస్తుంది. అవీ సరిగ్గా ఆగవు. ఆటోలు కూడా చాలా తక్కువగా వస్తాయి. అదీ టికెట్ సర్వీస్ మీద. ఊరికి 20 కిలోమీటర్ల పైన ఉన్న ఇక్కడినుండి సిటీకి వెళ్ళాలంటే… సొంత వాహనం ఉంటేనే ఈజీ.
అంతకు ముందు ఒకసారి కూడా ఇలానే దొరికిపోతే… ఇంకో అమ్మాయి కూడా నాకు తోడు ఉండడంతో ఆటో కూడా లక్కీగా దొరకటంతో ఆ రోజు తేలికగానే ఇంటికి వెళ్ళిపోయాను. కానీ పరిస్థితి చూస్తోంటే… ఇవ్వాళ అలా అయేలా అనిపించలేదు. కాస్త కంగారు పడుతూ.. బస్సు స్టాప్ కి వెళ్ళాను. ఈరోజు కిరణ్ ఊళ్ళో లేకపోవడంతో… ప్రోగ్రాం ఏమీ అవ్వలేదు! దాంతో ఒళ్ళంతా బాగా దూలగా ఉంది. త్వరగా వెళ్లి బాబాయ్ దగ్గర అయినా కుమ్మించుకుందామంటే ఇలా ఆటంకం. బాబాయ్ కి ఫోన్ చేసాను కానీ తను చాలా దూరంలొ ఉన్నట్టు, వచ్చేసరికి కనీసం మరొ మూడు గంటలైనా పడుతుందని చెప్పాడు. తమ్ముళ్ళు స్కూల్ నుండి అప్పుడే రారు. ఉసూరుమంటూ స్టాప్ లో నిలబడ్డాను.
ఆటోలు రెండు వచ్చాయి కానీ… ఫుల్ లోడ్ తో ఉండి ఆగకుండా వెళ్ళిపోయాయి. ఒకటి రెండు లారీల వాళ్ళు… ఆకలి చూపులతో స్లో చేసుకుంటూ వెళ్లారు కానీ నేను ఆపే ప్రయత్నం చెయ్యలేదు. ఆగితే ఏదైనా టాక్సీ లాంటిదే ఆగాలి అనుకుంటూ నిలబడ్డాను. పోనీ బస్ వచ్చినా బావుణ్ణు అని ఆలోచిస్తున్నాను.
అరగంట గడిచింది కానీ ఏ వాహనమూ రాలేదు. చీకటి పడిపోతోంది కానీ బస్సు కూడా ఎక్కడా అలికిడి లేదు. విసుగ్గా అనిపించింది కానీ ఏం చేస్తాను? చెయ్యి పెట్టి అపుతున్నా ఎవరూ ఆగకుండా వెళ్ళిపోతున్నారు. అలా ప్రయత్నాలు చెయ్యగా చెయ్యగా ఎట్టకేలకు ఓ ఇన్నోవా దయతలచి ఆగింది. పక్కగా తెచ్చి ఆపాడు డ్రైవర్. అదోలా నన్ను కిందనుండి పై దాక పరికించి చూసి అడిగాడు…’ఎక్కడికి వెళ్ళాలి…?’
‘బస్సు స్టాండ్ లో దింపేస్తే చాలండీ… లేదా సిటీలో ఏ బస్సు స్టాప్ లో దింపినా పర్వాలేదు’
‘ఎక్కు’
మిడిల్ డోర్ తెరుచుకుంది. ‘హమ్మయ్య’ అని ఎక్కాను. చుట్టూ చూసే సరికి… అక్కడ నలుగురు కుర్రాళ్ళు. డ్రైవర్, వాడి పక్కన మరో కుర్రాడితో కలిపి మొత్తం ఆరుగురు. అంతా 18 నుండి ముప్పై ఏళ్ళ లోపే ఉంటారు. కాస్త భయం వేసింది కానీ… ఏమీ కాదులే అని సంబాళించుకుంటూ కూర్చున్నాను.
‘ఏ కాలేజ్’
వాళ్ళలో ఒకడు అడిగాడు. చెప్పాను.
‘ఇంత సేపు ఉండిపోయావేం?’ మళ్ళీ అడిగాడు వాడు. ఎర్రటి కళ్ళతో రఫ్ గా ఉన్నాడు వాడు. అసలు ఆ ఆరుగురు కూడా అలా రఫ్ గానే ఉన్నారు. బహుశా అంతా డ్రైవర్లు అయి ఉండాలి.
‘అప్పుడప్పుడూ లేట్ అవుతుంది.’
‘మిగతా అందరికీ… బాయ్ ఫ్రెండ్స్ ఉన్నారేంటి?’ అన్నాడు మరొకడు వెకిలిగా… గార పట్టిన పళ్ళు బైట పెట్టి. మిగతా అంతా పగలబడి నవ్వారు.
ఏమీ చెప్పలేదు. సిటీ ఇంకా ఎంత దూరం ఉందో చూద్దాం అని బైటకు చూసాను. కానీ ఎక్కడా ఆ జాడ కనపడలేదు. అయోమయంగా మరోసారి గమనిస్తే… హైవే నుండి పక్కకు ఇంకేదో దార్లో వెళ్తున్నట్టు అర్ధం అయింది… ‘సిటీకి అని చెప్పాను కదా… ఇదేంటి ఎటో వెళ్తున్నారు?’ డ్రైవర్ని అడిగాను.
‘ఇలా షార్ట్ కట్ ఉందిలే…’ అంటూ నా పక్కవాడు నాకు బాగా దగ్గరగా జరిగాడు.
‘వద్దు… హైవే కి తిప్పండి… నేను వెళ్లిపోవాలి ఇంటికి…’ కాస్త గొంతు పెంచి చెప్పాను. నాకేదో వీళ్ళతో తేడాగా అనిపిస్తోంది…! భయంగా కూడా ఉంది.
‘లేట్ ఎలాగూ అయింది కదా! ఎందుకు కంగారు… వెళ్దువుగానిలే’ అన్నాడు నా పక్క వాడు నా భుజం మీద చెయ్యి వేస్తూ…!
‘ఎటు తీసుకెళ్తున్నారు నన్ను?’ అన్నాను ఏడుపు ముఖం పెట్టి… వాడి చెయ్యి తోసేస్తూ…!
‘నీతో చాలా పని ఉందమ్మా…’ మళ్ళీ చేతిని వేసి నా భుజాన్ని గట్టిగా నొక్కుతూ… అన్నాడు పక్క వాడు.
నాకు ఏడుపు వస్తోంది. ‘ఎందుకు ఏడుపు ఎందుకు…? పని అయిపోగానే ఇంటికేగా పంపించేస్తాం!’ ఎదురుగా కూర్చున్న వాడు అనునయంగా అంటూనే…. నా మరో భుజం మీద చెయ్యి వేసాడు. గట్టిగా నొక్కాడు.
‘వద్దు నన్నేం చెయ్యకండి…’ అన్నాను ఏడుస్తూ వాడి చెయ్యిని తీసేందుకు ప్రయత్నిస్తూ.
‘పర్వాలేదు బుజ్జీ… నిన్ను మా పని కాగానే నీకు కావలసిన చోటికి దింపేస్తాం కదా… ఎదురుగా ఉన్న మరొకడు… మరింత ముందుకు వచ్చి… నా గడ్డాన్ని పట్టుకుని… చెప్పాడు.
వీళ్ళు నన్ను అంత ఈజీగా వదిలేటట్టుగా లేరు. నా పని అయిపోయిందనుకున్నాను. భయంతో నాకు ఏడుపు ఆగడంలేదు. ఆ చివరగా నేను కూర్చున్న సీట్లో కూర్చున్న వాడు మాత్రం అందరికంటే చిన్నగా కనిపిస్తున్నాడు. వాడు వినోదంగా ఇదంతా చూస్తున్నాడు. నా వైపు, నా శరీరం వైపు స్కాన్ చేస్తూ ఎప్పుడో చూసేసాడు వాడు కూడా!
నా పక్క వాడు ఒక్క అడుగు ముందుకేసాడు. ‘ఇప్పుడేంటంటే… నువ్వు ముందు ఏడుపు ఆపి… మాకు కో ఆపరేట్ చెయ్యాలి… లేదనుకో… అనవసరంగా చాలా అవమానాలపాలు కావలసి వస్తుంది… మీ కాలేజ్ లో, ఇంట్లో మొత్తం మేమంతా నిన్ను వాడుకున్నట్టుగా చెప్పేస్తాం. ఇంకా వాడుకుంటాం అని కూడా చెప్తాం…’
‘వద్దు వద్దు… ప్లీజ్ అలా చేయకండి… అసలు నన్ను ఏమీ చేయకండి… ప్లీజ్… నాకు చాలా భయంగా ఉంది… ఇప్పటికే ఇంట్లో అంతా కంగారు పడుతూ ఉంటారు… నన్ను వదిలెయ్యండి…ప్లీజ్…’ ఏడుస్తూ బ్రతిమాలాను.
‘వెర్రిదానిలా ఉన్నావే… లేదంటే… మేము వెర్రి ….ల్లా కనిపిస్తున్నామా నీకు… నిన్ను బండి ఎక్కించుకుని… ఇంత దూరం తీసుకొచ్చి… ఖాళీగా ఎందుకుంటాం చెప్పు? ఏమీ చెయ్యకుండా ఎందుకు వదిలేస్తాం చెప్పు? అసలే… ఒళ్ళంతా ఎక్కడా పడితే అక్కడ జున్ను ముక్కలా ఉన్న నిన్ను అంత తేలికగా ఎందుకు వదిలేస్తామే…?’
ఎదురుగా ఉన్న వాడు పెద్ద క్లాస్ తీసుకుని… నా చున్నీని… పక్కకు తీసాడు. నేను నా రెండు చేతులతో ఆపటానికి ప్రయత్నించాను కానీ… వాడి బలం ముందు విఫలం అయిపోయి… నిస్సహాయంగా ఏడుస్తూ ఉండిపోయాను.
‘అబ్బో పెద్ద సరుకేరా… చూడు…. దీనమ్మ ఎంత పొంకంగా చూస్తున్నాయో… నా ఎదురుగా ఉన్న ఎర్రటి కళ్ళ వాడు కామెంట్ చేసాడు. ఆ కామెంట్ పడగానే పక్కవాడు ఊరుకుంటాడా? ‘అవునే భలే ఉన్నాయి… ఏదీ ఒక్క సారి చూడనీ… అని పైనుండి… చెయ్యి వేసాడు. 🍏 Telugu Boothu Kathalu, Telugu Sex Stories.
గడ్డివాములున్నాయి గుద్ద దెంగడానికి – 11 | Telugu Sex Stories